Προορισμός αυτή την φορά το εξωτικό Μαυροβούνι Λακωνίας, όπου η "θεία" Λίνα είναι νηπιαγωγός στα τοπικά διαολάκια!!! Το λέγαμε αρκετό καιρό να κάνουμε ένα ταξίδι εκεί κάτω αλλά πάντα κάτι συνέβαινε και δεν το κάναμε. Τώρα όμως ήρθε η ώρα. Κάτω θα είναι και ο "θείος" Τάκης οπότε το τριήμερο θα συνδυαστεί και με μια ωραία ποδηλατική εξόρμηση στο δάσος της Βασιλικής στο Ταύγετο.
Έτσι Παρασκευή βράδυ αρχίζει η προετοιμασία φορτώματος. 2 ενήλικες, 2 παιδιά, 3 ποδήλατα, 1 καρότσι, 1 παρκο-κρέββατο, 1 ψυγειάκι και άλλα διάφορα πρέπει να χωρέσουν στο δύσμοιρο corolla. Τελικά τα καταφέρνει μια χαρά. Αναρωτιέμαι γιατί βάζει ο κόσμος μπαγκαζιέρες και τρέϊλερ. Δεν θέλει κόπο θέλει τρόπο. Βέβαια μέχρι να χωρέσουν όλα χρειάστηκε να μπουν και να βγουν όλα τα πράγματα 2-3 φορές αλλά το τελικό αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό. Χωρέσανε όλα χωρίς "κενά ασφάλειας". Μια μικρή λεπτομέρεια μόνο την οποία την πήρα γραμμή όταν θεωρητικά τελείωσα το φόρτωμα των ποδηλάτων και ετοιμαζόμουν να ανέβω σπίτι. Το γκαράζ ΔΕΝ κλείνει με 3 φορτωμένα ποδήλατα. Πόσο βαριέμαι όμως να τα βγάλω και να τα φορτώνω το πρωί!!! Σκέψου σκέψου σκέψου. ΟΚ για να δούμε αν βγάλουμε τον τροχο... Ακουμπάει λίγο το ντεραγιέ στην πόρτα ; ΟΧΙ!! Τέλεια. Καληνύχτα.
 |
| Vill Δροσιά |
Το πρωί έγερση σχεδόν μεσημέρι (8:00) με σκοπό να αναχωρήσουμε μέχρι τις 9:00 αλλά με δύο παιδιά δεν χωράνε περιθώρια τέτοιων προγραμματισμών. Κάποια στιγμή λοιπόν τα πάντα φορτωμένα στο corolla και ξεκινάμε για την μαγευτική Λακωνία. Το ταξίδι ήρεμο, αφού τα σκασμένα μας κοιμήθηκαν και λίγο πριν το μεσημεράκι φτάνουμε στο Μαυροβούνιον. Η θεία Λίνα μας είχε βρεί ευτυχώς ένα ωραιότατο σπίτι δίπλα στην παραλία, villa δροσιά
http://www.villadrossia.gr/, με ωραίους χώρους για να παίζει ο ΤΤ, πάρκινγκ και πολύ ωραία δωμάτια. Η παραλία τεράστια, πρέπει να είναι γύρω στα 5 χιλιόμετρα μήκος, με καταγάλανα νερά και κυρίως... χωρίς πολύ κόσμο.
Από τα δωμάτια, ο Ταϋγετος ξεπρόβαλε "απειλητικά" κοντά. Είχε γίνει προεργασία και διάφορες διαδρομές είχαν σχεδιαστεί ανάλογα την όρεξη. Προς το παρόν χρειάζεται ένα μπανάκι στα κρύα νερά του Μαυροβονίου για να τσιτώσει λίγο το δερματάκι και να δροσιστεί ο εγκέφαλος. Ολόκληρη η φαμίλια κατέβηκε με κουβαδάκια, σαμπρέλες, καφέδες και λοιπά παραφερνάλια στην παραλία να καταστρέψουμε το chillout σκηνικό που επικρατούσε!!! Ευτυχώς οι μόνοι που ήταν δίπλα μας ήταν κάτι ξενέρωτοι Γερμανοί που ψηνόντουσαν σαν ροστμπιφ στην ξαπλώστρα. Οι οδηγίες στον Θοδωρή ήταν ξεκάθαρες "..κάνε όσο ποιο πολύ φασαρία μπορείς". Ψιλοχαλαρουϊτα λοιπόν στην αμμουδιά, και λέω ψιλό γιατί με 2 παιδιά χαλαρουϊτα δεν κάνεις. Ευτυχώς ήταν και η θεία Λίνα που είχε να τα δει καιρό και τις τα φορτώναμε λίγο να πιούμε μια γουλιά φρέδο. Ο ΤΤ έκανε το πρώτο μπάνιο της χρονιάς και τα σημάδια είναι ενθαρρυντικά. Δεν φοβάται την άμμο, το νερό, τα ψαράκια ή οτιδήποτε άλλο και τσαλαβουτάει με χαρά μέχρι να αρχίσει να γίνεται μωβ!!! Μήπως τελικά είχε δίκιο ο γιατρός που μας έβριζε όταν του είπαμε ότι θα τον βάλουμε για μπάνιο αρχές Ιουνίου; Πάντως του άρεσε όπως φαίνεται και στα ντοκουμέντα!! Την μικρή δεν την βάλαμε αν και προς στιγμή το σκεφτόμασταν. Βέβαια ο ΤΤ στην ηλικία της είχε μπει στα παγωμένα νερά του Πηλίου αλλά μην το κάνουμε θέμα... Προς το παρόν η κυρία λιάζεται στην ξαπλώστρα.
Και φυσικά μετά από αρκετές ώρες ψήσιμο στην παραλία τι λείπει. ΦΑΪΙΙΙΙΙ. Καγιανάς με σύγλινο και παγωμένη μπύρα. Τι καλύτερο; Αν και δεν μου αρέσει το καλοκαίρι, αυτές τις στιγμές στην ταβέρνα μετά από ώρες στην παραλία και με την πρώτη μπύρα να εξατμίζεται στο λαρύγγι δεν τις βρίσκεις το χειμώνα. Και για να δέσει το γλυκό έναν ωραίο μεσημεριανό υπνάκο (αν θέλουν και τα σκασμένα βέβαια) να κάνει ένα reset το σύστημα. Τι ωραία που είναι η ζωή!!! Οι κλεφτές ματιές στον Ταϋγετο συνεχίζονται. Αφού το ξέρω ότι το βουνό με τρώει. Δεν μπορώ να είμαι τόσο κοντά και να μην πάω, είμαι μάλλον mountain-junky τι να κάνουμε. Έχω βγάλει μια ωραιότατη διαδρομούλα μέσα στο δάσος της Βασιλικής χωρίς όμως καφριλίκια και τοίχους... Διακοπές είμαστε. Κάτι σκέψεις για 60αρες και 70αρες έφυγαν γρήγορα όπως ήρθαν. Κάθε πράγμα στον καιρό του. Υπάρχει άλλωστε και το Taygeto MTB Marathon τον Σεπτέμβρη για αυτά.
Το βράδυ βολτίτσα στο Γύθειο, το οποίο δεν είχα ξαναδεί, και παρεμπιπτόντως είναι αρκετά ωραίο μέρος με το λιμανάκι του, τα μαγαζάκια του και την γενικότερη χαλαρότητα που διακρίνει την επαρχεία. Η διατροφή για τον Όλυμπο πήγε περίπατο και μετά από έναν οργασμό σοκολάτας σε παραλιακή Δωδώνη με το brownie να κολλάει στον ουρανίσκο είπαμε να γυρίσουμε για ύπνο. Όχι δεν θα κάναμε clubbing τελικά !!! Αμ δε που δεν θα κάναμε... Απλά το clubbing θα το κάναμε μέσα στο δωμάτιο με μουσική υπόκρουση την μικρή στρίντζο η οποία αποφάσισε ότι δεν νοιώθει άνετα μέσα στο παρκο-κρέββατο της και θέλει να κάνει ολονυκτία ουρλιάζοντας!!! Ηρώωωωωδη που είσαι όταν σε χρειαζόμαστε.
