Πέρσι ψάχνοντας για κάποιο πρόγραμμα προπόνησης για τον Μαραθώνιο αποφάσισα να αγοράσω το βιβλίο του και να ακολουθήσω το Intermediate πρόγραμμα του. Βέβαια πριν φτάσω να κάνω το συγκεκριμένο πρόγραμμα έπρεπε να χτιστεί η κατάλληλη βάση. Έτσι ακολούθησα πάλι ένα χειμερινό πρόγραμμα βάσης του Higdon 13 εβδομάδων το οποίο είχε σκοπό την αερόβια βελτίωση καθώς και κάποιες tempo προπονήσεις μέσα στην εβδομάδα. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα τηρήθηκε κατά γράμμα παρόλο που ορισμένες φορές ο χειμωνιάτικος καιρός δεν το επέτρεπε. Η βάση λοιπόν χτίστηκε με αρκετά συνολικά χιλιόμετρα και ευτυχώς χωρίς τραυματισμούς αλλά και χωρίς πολύ κούραση. Το κενό μέχρι τον Ιούλιο που θα ξεκινούσε το πρόγραμμα του Μαραθωνίου έπρεπε όμως να γεμίσει με κάτι και εδώ πάλι έρχεται ο παππούλης με ένα πρόγραμμα δύναμης/ταχύτητας 8 εβδομάδων.
Εδώ για πρώτη φορά μπαίνουν οι έννοιες των διαλλειματικών προπονήσεων καθώς και προπονήσεις ταχύτητας σε ανηφόρες. Η αλήθεια είναι ότι η συγκεκριμένη περίοδος ήταν αρκετά καλή για να ανέβει λίγο η ένταση αφού ο καιρός το επέτρεπε αλλά και το σώμα ένοιωθα ότι ανταποκρίνεται. Ο Higdon θεωρεί ότι για κάποιον που δεν κυνηγάει χρόνο στον Μαραθώνιο είναι καλό οι προπονήσεις δύναμης και ταχύτητας να γίνονται νωρίς την άνοιξη ή τέλος πάντων εκτός περιόδου φορτώματος χιλιομέτρων (δηλαδή καλοκαιριού). Και αυτό στην συγκεκριμένη περίπτωση αποδείχθηκε καλό γιατί δεν μπορώ να φανταστώ να κάνω διαλλειματικές σε ανηφόρα με 35 βαθμούς θερμοκρασία. Οι ανοιξιάτικες προπονήσεις ήταν αρκετά δύσκολες και από άποψη έντασης αλλά και από θέμα τεχνικής καθώς οι τραυματισμοί ήταν πολύ εύκολο να συμβούν. Ευτυχώς όμως τίποτα δεν βγήκε και σε συνδυασμό με κάποιους βουνίσιους αγώνες τρεξίματος η συγκεκριμένη περίοδος πέρασε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Και αυτό το πρόγραμμα τηρήθηκε όσο το δυνατόν ποιο πιστά με κάποιες μικρό αλλαγές στις εβδομάδες με τους αγώνες. Και εδώ τα χιλιόμετρα μαζεύτηκαν μπόλικα, και μάλιστα απο ποιοτικές προπονήσεις.
Οι προπονήσεις λοιπόν τελείωσαν χωρίς κάποιο ουσιαστικό πρόβλημα, αν και τις 2-3 τελευταίες εβδομάδες κάποιοι πόνοι στα γόνατα, μέση από τα πολλά για μένα χιλιόμετρα άρχισαν να εμφανίζονται. Φορμάρισμα τις τελευταίες 2 εβδομάδες πριν τον αγώνα και βοοοουρ για την εκκίνηση. Το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς το επιθυμητό με μόνη παρατήρηση ότι θα πρέπει οπωσδήποτε στις προπονήσεις μου από εδώ και πέρα να μπει μυική ενδυνάμωση, δλδ γυμναστήριο (...μπήκε ήδη ...) όσο και αν δεν μου αρέσει αυτό. Όλες οι συμβουλές του παππούλη έπιασαν τόπο είτε αυτές αφορούσαν την στρατηγική του αγώνα, είτε την διατροφή είτε την αποθεραπεία. Μια ολόκληρη χρονιά προπόνησης βασίστηκε πάνω στα προγράμματα του και πήγε πολύ καλά αλλά κυρίως πέρασε χωρίς κανένα πρόβλημα. Thanks Hal :)
