3ος αγώνας που λαμβάνω μέρος και πραγματικά τον ευχαριστήθηκα. Μάλλον γιατί είχα την Σοφία και τον μικρό Τετε να χειροκροτάει σε κάθε γύρο. Το κτήμα Συγγρού αρκετά μεγάλο και πράσινο. Το άκουγα συχνά για διαδρομές MTB αλλά δεν είχε τύχει να πάω ποτέ. Άλλο ένα κομμάτι πράσινου μέσα στην τσιμεντούπολη. Ωραίο και για ποδηλατάκι αν και μικρό αλλά για τρέξιμο είναι ιδανικό μέρος για να ξεφύγεις απο το γύρω γύρω του στοίβου.
Ο αγώνας είχε πάρα πολύ κόσμο (πάνω απο 1000 συμμετοχές και μάλλον η nike δεν περίμενε τόσο κόσμο) και θύμιζε πραγματικά γιορτή. Κάποια προβλήματα υπήρξαν απο οτι έμαθα με τις συμμετοχές (ενώ είχαν γίνει εγγραφές δεν έβρισκαν τους αριθμούς) αλλά φαντάζομαι οτι ήταν περιορισμένα. Ο αγώνας ήταν τύπου circuit με 3 γύρους και κάποιες ανηφορο-κατηφόρες. Ξεκίνημα και το πολύχρωμο ποτάμι αρχίζει το γύρω γύρω μέσα στο πάρκο. Συγκριτικά με τους άλλους αγώνες που πήγα οι δυσκολίες είναι μεγαλύτερες καθώς έχει ανηφορικά τμήματα αλλά και χωμάτινα κομμάτια με σαθρό έδαφος. Ξεκίνησα σχετικά δυνατά με αποτέλεσμα να μου βγει κούραση προς την μέση και να αναγκαστώ να ρίξω λίγο τον ρυθμό για να πέσουν οι παλμοί. Κάνω το λάθος και πηγαίνω γρήγορα και μάλλον λίγο άτσαλα στις κατηφόρες, κάτι που θα πληρώσω αργότερα με μια βδομάδα αποχή λόγω πόνου στην λαγονοκνημιαία. Τερματισμός στα 54 λεπτά για την ιστορία και πρώτοι Δημάκη και Θεοδωρακάκος. Μετά τον τερματισμό παιχνίδι με τον Τετε στο πάρκο, ο οποίος έκανε και γνωριμίες και έτρεξε και αυτός με άλλα παιδάκια. Σίγουρα ο κόσμος, η μουσική και η όλη ατμόσφαιρα του άρεσε. Πρώτος χωμάτινος αγώνας και είδα πόσο διαφορετικό είναι το τρέξιμο έξω απο τον στοίβο. Αποφάσισα να βάλω οπωσδήποτε στις προπονήσεις μου βουνό, αφού το έχω και στην πόρτα μου άλλωστε, αλλά και ενδυνάμωση στα πόδια για να αντέχουν στα κατηφορικά κομμάτια και να μην παθαίνω κοκομπλοκο μετά. Αντε να πάμε και στον επόμενο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου