Απο τις 9 το πρωί τα αυτοκίνητα είχαν γεμίσει τον κεντρικό δρόμο του Δαφνίου και ο κόσμος σιγά σιγά πήγαινε προς το άλσος να πάρει νουμεράκι. Ο ήλιος αν και έχει βγεί δεν έχει καταφέρει και πολλά πράγματα και μέσα στο άλσος και ειδικά στα σημεία με σκιά η 'δροσούλα' είναι αισθητή. Ίσως να μην ήταν καλή ιδέα το σορτσάκι με το κοντομάνικο τελικά. Τα νούμερα μοιράζονταν στα τραπεζάκια του άλσους και κλασσικά το Λ είχε μαζέψει όλο το λαό. Υπήρξε και μια μικρή καθυστέρηση και ανακοινώθηκε η έναρξη στις 10:15. Λεπτομέρειες.
Το κλίμα πολύ καλό και ο κόσμος πολύς. Όπως είχα διαβάσει κάπου ο αγώνας αυτός γίνεται ποιο πολύ για να βρεθούν παλιοί φίλοι και δρομείς και να τα πουν μετά απο καιρό παρά για να βγούν χρόνοι και ρεκόρ. Αρκετός νέος κόσμος και πιτσιρίκια τα οποία τρέχαν στο δικό τους αγώνα 2χλμ. Ανυπομονώ να μεγαλώσει ο Τετέ για να έρχεται μαζί μου, και αν του αρέσει βέβαια, να τρέχει. Τα μέχρι τώρα στοιχεία πάντως είναι θετικά αφού στο nike run ήθελε με μανία να ακολουθήσει τον κόσμο που έτρεχε.
Η εκκίνηση δώθηκε μέσα σε ένα χαμό απο χειροκροτήματα και φωνές και σιγά σιγά ξεκινήσαμε. Η χθεσινή βροχή φρόντισε να γεμίσει τον δρόμο λακούβες με όμορφη λασπίτσα τις οποίες προσπαθούσαμε όλοι να αποφύγουμε με ελιγμούς. Το πρώτο κομμάτι της διαδρομής το οποίο είναι μέσα στο άλσος είναι πανέμορφο και καταπράσινο. Το μόνο άσχημο σε όλο το σκηνικό η μισοτελειωμένη γέφυρα του τρένου που ενώνει το λιμάνι με τον ασπρόπυργο και έχει καταστρέψει το μισό βουνό. Περνάμε πάνω απο την Αφαία και οι δρομείς φαίνονται μέχρι αρκετά μακρυά, αφού λογικά ο πρώτος θα φτάνει στην αναστροφή. Δεν μπορώ να αντισταθώ και βγάζω το κινητό για μια φωτογραφία. Ακούω απο πίσω μου σχόλια "ορίστε ο άνθρωπος το απολαμβάνει, μέχρι και φωτογραφίες βγάζει" και γελάω μόνος μου. Θα αφαιρέσω απο τον τελικό χρόνο μου 2 μιλισεκοντ και θα είμαστε μια χαρά.Μετά την Αφαία πανοραμική θέα στον Σκαραμαγκά και την λίμνη Κουμουνδούρου και κάπου εκεί ξεκινάει και η ανηφόρα. Την διαδρομή την έχω ξανακάνει κάποιες φορές σε προπόνηση οπότε ξέρω τι να περιμένω και κρατάω δυνάμεις. Μέχρι εκεί το πήγα σε ρυθμό long run (γύρω στο 6λ/χλμ) και είμαι αρκετά ξεκούραστος. Έτσι η ανηφόρα μέχρι την αναστροφή βγαίνει αρκετά εύκολα, ενώ βλέπω αρκετό κόσμο να σταματάει και να πηγαίνει περπατητό. Φτάνω στην αναστροφή και παίρνω ένα χαρτάκι (check point) και νερό και αρχίζω να κατηφορίζω. Επειδή την είχα ήδη πατήσει στο nike run, την κατηφόρα την πηγαίνω πολύ προσεκτικά για να μην έχουμε πάλι τραβήγματα. Μετά το τέλος της κατηφόρας αποφασίζω να πάω λίγο ποιο γρήγορα και προσπαθώ να κρατήσω ένα ρυθμό γύρω στα 5λ/χλμ (ρυθμός tempo). Τα χιλιόμετρα τελικά βγαίνουν σχετικά εύκολα με αυτόν τον ρυθμό και τερματίζω στα 57 λεπτά ποζάροντας στον τερματισμό με ένα τεράστιο χαμόγελο...
Ο αγώνας έκλεισε με κεκάκι σοκολάτα που προσφέρανε απο τον Απόλλωνα και ζεστό τσαγάκι. Πολύ ωραίος συνδιασμός. Απο διάφορες κουβέντες γύρω γύρω, ο αγώνας θεωρείται αρκετά απαιτητικός συγκριτικά με nike run και ΣΔΥΑ. Πάει και αυτό και η προπόνηση στο βουνό τελικά δίχνει να κάνει δουλειά. Νομίζω οτι στο μέλλον θα κάνω και τα 2 long run της εβδομάδας στο βουνό γιατί η ανηφόρα μόνο καλό κάνει. Τα γόνατα δεν με ενοχλήσανε καθόλου αλλά προληπτικά έκανα 3 φορές μέσα στην μέρα διατάσεις και έβαλα πάγο. Άλλος ένας αγωνας στο ενεργητικό μου και πάμε για το μεγάλο στοίχημα στην Πάρνηθα (Parnitha adventure cup-Ημιμαραθώνιος βουνού).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου